środa, 10 września 2014

Nieostniejąca woda

Anaglif pokazujący część powierzchni komety 67P/Churyumov-Gerasimenko. Kliknij, aby powiększyć. Źródło: NASA/ESA

5 września 2014

Jak dotąd, lód wodny komety 67P/Churyumov-Gerasimenko pozostaje ukryty.

Nawiązując do niedawnego oświadczenia prasowego, jeden z pokładowych instrumentów sondy Rosetta rejestruje tlen i wodór, otaczające kometę 67P/C-G. ALICE jest trójwymiarowym spektrometrem, zbudowanym do badania kometarnej komy, jak również powierzchni. Jednakowoż wyniki pracy ALICE są frustrujące. Dr Alan Stern, główny badacz oraz stowarzyszony wiceprezydent Southwest Research Institute (SwRI) Space Science and Engineering Division, powiedział: Jesteśmy nieco zaskoczeni, jak bardzo powierzchnia komety pochłania światło, i jak słabe są dowody na obecność wodnego lodu.

Obserwacje te nie są zaskoczeniem dla orędowników modelu elektrycznego. W rzeczywistości jest zaskakującym, że astrofizycy ciągle są w ciemności na temat morfologii komet. Po odwiedzeniu pięciu kometarnych jąder w ciągu ostatnich kilku lat i przekonaniu się, że są gorące, suche i skaliste, jest na prawdę dziwne, że kontynuuje się promowanie modelu brudnej śnieżki.

Niedawne rewelacje na temat komet stają się znacznie łatwiejsze do zrozumienia, jeśli weźmie się pod uwagę teorię elektrycznych komet. Czarne, wypalone jądro (kometa Haley'a), kratery i skalisty krajobraz zamiast pól lodowych (Wild 2), energetyczne wytryski, ogony jonowe, związki siarki, które wymagają wysokich temperatur do powstania oraz wszechobecność drobnego pyłu - wszystko to wskazuje na aktywne działanie elektryczności. Co najważniejsze, para wodna jest w większych ilościach z dala od jądra komety, niż w jego pobliżu - przeciwnie, niż powinno być, gdyby to lód wodny i jego sublimacja powodowały kometarne wytryski.

Już Zdjęcie Dnia z lipca 2004 dostarczyło danych przeczących teorii kometarnych kul śnieżnych. Na przykład, niektóre komety posiadają komy i warkocze jeszcze daleko od Słońca, rzekomym źródeł energii dla wszelkiej aktywności kometarnej. Jeśli Słońce jest tym, co powoduje topnienie lodu wodnego, albo, jak doniesiono w przeszłości, sublimowanie i formowanie wytrysków z zamrożonego dwutlenku węgla, komety za orbitą Jowisza, jak Hale-Bopp, nie powinny wykazywać takich aktywności.

Komety są raczej jak odłamki, pozostałe po katastroficznych zdarzeniach na Ziemi i innych planetach w niedawnej przeszłości, zatem w Układzie Słonecznym mogą być komety złożone z wodnego lodu, jako, że woda oceaniczna również mogła być eksplozywnie wyrzucona na orbitę okołosłoneczną. Aczkolwiek, owych złożonych z wody obiektów dotąd nie zauważono. Wszystkie komety, jak dotąd, złożone są z pyłu i skalistych regolitów, bez śladów lodu wodnego, jak ujawnia to obraz na górze strony.

Teoria elektrycznych komet została zaproponowana przez Ralpha Juergensa we wczesnych latach 1970, jako część jego elektrycznego modelu Słońca. Jego współpracownicy, dr Earl Milton i Wal Thornhill, rozwinęli model po jego przedwczesnej śmierci w 1979. Pierwszy artykuł o elektrycznych kometach pojawił się na stronie Thornhilla w październiku 2001, wraz z jego przewidywania mi wyników misji Deep Impact. Późniejsze artykuły pojawiły się w styczniu 2004, gdy misja Stardust napotkała kometę wild 2. Część wyników eksperymentu misji Deep Impact zaprezentowano w lipcu 2005.

Jak napisał Wal Thornhill: Model Elektrycznego Wszechświata przewiduje, że wszystkie aktywne komety będą wykazywać częste, krótkie wybuchy w różnych punktach na swojej powierzchni. Są to zjawiska wyładowań elektrycznych, znane technicznie jako (zimne) wytryski katodowe.

Iskrzenie katodowe eroduje minerały z powierzchni komety, oraz, jak wyjaśnia Thornhill, potrafią zdysocjować minerały zawierające tlen, a zjonizowane ujemne atomy tlenu wiążą się z dodatnimi atomami wodoru, czyli protonami, z wiatru słonecznego, tworząc hydroksylowe związki OH. Zakłada się podkreśla Thornhill, że te są one rezultatem rozpadu cząstki H2O pod wpływem promieni ultrafioletowych.

Tak długo, jak dominować będzie przestarzały model lodu wodnego, studiowanie zjawisk kometarnych skutkować będzie tajemnicami i zaskoczeniami.

Stephen Smith

Przetłumaczono z https://www.thunderbolts.info/wp/2014/09/05/water-water-nonexistent/

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz