Wybuch gazu

Obraz ten pokazuje trójwymiarową wizualizację obserwacji teleskopu ALMA zimnego tlenku węgla w pobliskiej galaktyce gwiazdotwórczej, NGC 253 (Galaktyka Rzeźbiarza). Oś pionowa pokazuje prędkość, a pozioma pozycję w centralnej części galaktyki. Kolory reprezentują intensywność emisji zarejestrowanych przez ALMA, gdzie różowy oznacza najsilniejsze,a czerwony najsłabsze. Prawa: ALMA (ESO/NAOJ/NRAO)/Erik Rosolowsky

27 luty 2014

Duży radioteleskop ALMA, znajdujący się w Chile, odkrył falujące kolumny gazu, które uciekają siłom grawitacyjnym, które z kolei uwięziły by je w nowych gwiazdach. Rozmiar Galaktyki Rzeźbiarza zależy od wyniku.

Oczywiście pod warunkiem, że formowanie się gwiazd nie jest tak bardzo kwestią gazu i masy, a funkcją gęstości prądu i plazmy. W Elektrycznym Wszechświecie, siła skurczu z prądu Birkelanda ciągnie pobliską materię i ściska ją w gęstsze włókno. Takie coś zachodzi w kanale wyładowania w piorunie.

W skali galaktycznej, międzygwiezdny piorun może potrzebować tysięcy, a nawet milionów lat na przebycie swojej drogi. Może być nawet częścią stałego obwodu. Fluktuacje i niestabilności w kanale prowadzą do powstawania warstw podwójnych, supłów i komórek, z których niektóre mogą później stać się gwiazdami. Studiowanie rozkładu gazu, lub w tym przypadku plazmy, daje niewielkie podstawy do przewidywania liczby gwiazd, które z tego powstaną.

Alberto Bollato, wiodący autor publikacji, w której ogłoszono odkrycie, powiedział: Możemy jasno po raz pierwszy zobaczyć masywną koncentrację zimnego gazu, wyrzucanego przez rozszerzające się powłoki intensywnego ciśnienia z młodych gwiazd. Ilość gazu, jaką zmierzyliśmy, daje bardzo dobry dowód, że pewne rosnące galaktyki wydmuchują więcej gazu, niż przyjmują.

Dr Bollato nie trzymał języka za zębami przy tej wypowiedzi, aczkolwiek mądrze było go tam trzymać. To, co jasno widzimy, to komputerowe tłumaczenie sygnałów radiowych w obraz zaprogramowany dla ludzkiej interpretacji. Gaz został nie tyle zmierzony, co policzony, z wieloma założeniami, a niewieloma obserwacjami. Nauka nigdy nie jest tak jasna jak twierdzą oświadczenia prasowe.

Przypisywanie rozszerzającym się komórkom miana ciśnienia młodych z gwiazd przeczy niekwestionowanym założeniom, osłabionych już przez nazwanie plazmy gazem. Ścisła nauka wymaga zawsze istnienia w obwodzie dodatkowego pytania: Co by to mogło być innego?. W przypadku plazmy, pierwszym założeniem byłyby rozszerzające się komórki, stworzone przez siły elektromagnetyczne w pętlach prądów. Gwiezdnym odpowiednikiem byłyby koronalne wyrzuty masy.

Współautor publikacji, Fabian Walter, odnotował, że zimny gaz jest niemal doskonale równoległy z krawędziami poprzednio zaobserwowanego gorącego, zjonizowanego i wypływającego gazu. Gorący, zjonizowany gaz, płynący w tej samej kolumnie z zimnym, obojętnym gazem, musi spełniać prawa termodynamicznego skrętu. Czy ludzie, którzy zaprzeczają separacji ładunków w kosmosie proponują nam rodzaj termicznej separacji w kosmosie?

Rozpoznając, że mieszanina ta jest plazmą, rozwiązującą zagadkę, Hannes Alfvén, sławny eksperymentator i inżynier plazmowy (odrzucił pseudonim naukowca), wielokrotnie ostrzegał naukowców, że ich uproszczone modele plazmy są błędne. W prawdziwej plazmie, temperatura elektronów często była jeden lub dwa rzędy wielkości większa do temperatury gazu, ze średnią temperaturą jonów.

Pole elektryczne, będące równoległe do magnetycznego - stanowiące definicję charakterystyki prądu Birkelanda - przyspiesza elektrony bardziej od protonów, a także niż atomy obojętne (w teoriach konwencjonalnych, prędkości cząstek, nawet te spowodowane polem elektrycznym, są zwykle konwertowane na temperaturę, tak jak te spowodowane kolizjami). Elektrony spiralują w polu magnetycznym i emitują fale promieniowanie synchrotronowe. Promienie rentgena w kolumnach najprawdopodobniej oznaczają obecność ultra gorących elektronów.

Pole elektryczne jest niemal niemożliwe do wykrycia bez wysłania w badany rejon sondy. Znacznie łatwiej jest z polem magnetycznym. Mapa magnetyczna galaktyki Rzeźbiarza powinna ujawnić pola magnetyczne równoległe do tych kolumn.

Mel Acheson

Link do oryginału: http://www.thunderbolts.info/wp/2014/02/27/blast-of-gas-2/