niedziela, 11 maja 2014

Magnetyczna zagadka


Obraz radiowy gazu blisko centrum Drogi Mlecznej. @ NRAO/AUI

31 marca 2014

Czym jest przyczajony gaz blisko centrum naszej galaktyki?

Zgodnie z niedawnym oświadczeniem prasowym, w pobliżu A* Strzelca (Sgr A*) z niezwykłą prędkością wiruje "magnetyzowana gwiazda neutronowa", zwana inaczej magnetarem. O A* strzelca mówi się, że jest supermasywną czarną dziurą, (SMBH), przebywającą w centrum Drogi Mlecznej, w przybliżeniu 26 000 lat św. od Ziemi, w gwiazdozbiorze Strzelca. Jest najbliższą SMBH, więc służy jako baza dla hipotez. Uważa się, że więcej niż 95% galaktyk posiada jedna lub więcej SMBH, ponieważ widmo ich gazu i pyłu w ich centrach wykazuje podobną charakterystykę

Mówi się, że Sgr A* zagarnia materię z otaczającej przestrzeni, gdzie nabiera ona dużej prędkości. Prędkość i kompresja przypuszczalnie generują promienie rentgena, ultrafioletu i emisje radiowe, rejestrowane na Ziemi przez teleskopy takie jak Very Large Array (VLA).

Poprzednie oświadczenie ze środowiska astronomicznego wskazywało, że chmura gazu i pyłu wkracza w SMBH naszej Drogi Mlecznej, gdzie spodziewa się jej przemiany w "spaghetti" przez siły pływowe pola grawitacyjnego, otaczającego Sgr A*. Stefan Gillessen z Max Planck Institute for Extraterrestrial Physics napisał: Chmura jest tak rozciągnięta, że bliskie podejście nie jest pojedynczym zdarzeniem, lecz raczej procesem, który rozciągnie się na okres przynajmniej jednego roku... Gaz w części czołowej chmury jest obecnie rozciągnięty na ponad 160 miliardów kilometrów wokół najbliższego punktu na orbicie do czarnej dziury. Rozciąganie się materii jest powszechnie nazywane "spagetthizacją".

Aczkolwiek, jak zaraportował zespół VLA, wykryte przez nich emisje radiowe nie mają swego źródła w rozrywanej grawitacją chmurze gazu, lecz w efektach "magnetycznej gwiazdy neutronowej", wirującej tak szybko, że jej sygnał radiowy odzywa się co 3,76 sekundy.

Magnetary to anomalnymi gwiazdami, identyfikowanymi jako pulsary rentgenowskie, lub miękkich promieni gamma (SGR). Mówi się, że powstają z gwiazd neutronowych posiadających pole magnetyczne rzędu ponad 1015 gaussów. Dla porównania, ziemskie pole magnetyczne ma około połowy gaussa, więc te "magnetyczne pulsary" są niezwykle silnymi źródłami. Musi być stresujące, że dowody ich istnienia nie są bezpośrednie, nigdy nie zaobserwowano żadnej gwiazdy neutronowej.

niektóre magnetary są też uważane za źródło rozbłysków gamma, będących skutkiem "trzęsień gwiazdowych" w ultra twardej powierzchni gwiazdy neutronowej. Ponieważ ich gęstość jest ogromna, każde gwałtowne przemieszczenie w skorupie powoduje intensywną "rekoneksję magnetyczną", która wytwarza promienie gamma. Nie ma potrzeby przypominania problemów z rekoneksją magnetyczną. wystarczy powiedzieć, że należy ona klasy wymyślonych konstrukcji astrofizyków.

Jest dobrze znanym faktem, że pola magnetyczne są indukowane przez ruch ładunku elektrycznego. A zatem, musi istnieć prąd elektryczny, który generowałby pole magnetyczne w każdym domniemanym magnetarze. Jest również bezdyskusyjne, że prąd ten musi być częścią obwodu, gdyż trwały prąd elektryczny wymaga musi być częścią pełnego obwodu.

Hipoteza Elektrycznego Wszechświata nie wymaga zapadających się gwiazd, lub prędkości obrotowych tak wielkich, że normalna materia nie byłaby w stanie ich wytrzymać. Oscylacje w magnetarach (czy w ogólności pulsarach) spowodowane są przez efekt rezonansu w obwodach elektrycznych. Nagłe uwolnienie zgromadzonej w warstwie podwójnej energii elektrycznej odpowiada za okazjonalne rozbłyski gamma. Rozbłysk rozpoczyna się nagłym maksimum energii, a następnie stopniowo zanika, jak uderzenie pioruna.

Promienie rentgena i gamma nie są powodowane polami grawitacyjnymi. Nie są potrzebne kompresje ogromnych mas do malutkiej objętości, a owo intensywne promieniowanie elektromagnetyczne jest łatwo generowane z odpowiednimi modelami laboratoryjnymi. W eksperymentach tych wytworzono światło o krótkiej fali (jak promienie rentgena) przez przyspieszanie naładowanych elektrycznie cząstek w polu magnetycznym.

Nie ma eksperymentalnych dowodów na to, że materia może być ściśnięta do "niemal nieskończonej gęstości". Jak blisko tej nieskończoności musi się zbliżyć dany obiekt? Skurcz Benneta we włóknach plazmy formuje plazmoidy, a kiedy gęstość prądu zbytnio wzrasta, warstwa podwójna obwodu w katastroficzny sposób uwalnia swoją energię, co ujawnia się jako rozbłysk gamma, rentgena lub ultrafioletu.

Teleskopy na podczerwień i rentgenowskie potwierdziły istnienie w centrum Drogi Mlecznej plazmoidów skupionej plazmy. Ta wysoko energetyczna formacja elektryczna jest sercem obwodu galaktycznego. Przyspieszone do wysokich prędkości elektronu spiralują w polu magnetycznym, generując promienie rentgena. W obwodzie galaktycznym, energia elektryczna płynie dośrodkowo, przez spiralne ramiona, do rdzenia galaktyki, gdzie jest przechowywana w centralnym plazmoidzie. Gdy plazmoid osiąga krytyczną gęstość, dochodzi do wyładowania, z reguły wzdłuż osi rotacji galaktyki. Proces ten można odtworzyć w laboratorium, przy pomocy urządzenia skupiającego plazmę.

Zrozumienie elektromagnetyzmu to więcej niż możliwość wyjaśnienia zjawisk kosmicznych, bez odwoływania się do supernaturalnych czarnych dziur czy namagnesowanych pulsarów, których teoretyczne istnienie narusza prawa fizyki.

Stephen Smith

Link do oryginału: https://www.thunderbolts.info/wp/2014/03/31/magnetic-mystery-3/

2 komentarze:

  1. Witam. Kiedy będą nowe wpisy/tłumaczenia. Ostatnio coś cisza, a temat jest niesamowicie inspirujący.
    Serdecznie pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hehe :) Milo, że ktoś tu zagląda i czeka na nowości. Niestety, prowadzę dwa, a ostatnio już trzy blogi z tłumaczeniami, a siły i czas mam ograniczone. Obecnie ostro uzupełniam materiał na siostrzanym blogu falujący Wszechświat. Tam również jest sporo inspirujących rzeczy, choć może nieco bardziej hermetycznych. Do tłumaczeń tutaj jeszcze wrócę, może nawet w tym miesiącu.
      Pozdrawiam

      Usuń