New Horizons sprawdza Plutona

Zdjęcie NASA: krajobraz niełatwy-do-wyjaśnienia.

Zdjęcia wykonane przez LORRI sugerują, że powierzchnię zmiotły potężne wyładowania elektryczne.

Spójrzmy na te ślady i strumyki, pokrywające powierzchnię Plutona. Widzieliśmy je na Merkurym, Księżycu i Marsie. widzieliśmy je na księżycach Saturna. Teraz widzimy je na Plutonie i jego największym księżycu - Charonie.

Co mogło je spowodować? Planetolodzy z projektu New Horizon teoretyzują, że Pluton posiada rdzeń z lodu wodnego, który był aktywny sejsmicznie w bliskiej przeszłości.

Zespół New Horizons przyznaje, że powierzchnia ta wygląda bardzo podobnie do marsjańskiej, gdzie znajdują się wierzchołkowe struktury. Uważa się, że powstały na skutek zapadnięcia się podpowierzchniowych tub lawy.

Założenie, że Pluton posiada lodowy rdzeń, wymaga innego wyjaśnienia wąwozów. Uważa się, że na Plutonie owe dwunastomilowe wielokąty są albo komórkami konwekcyjnymi, przypuszczalnie zamarzniętymi podczas procesu stygnięcia planety, lub też są konsekwencją naprężeń towarzyszących obkurczaniu powierzchni, analogicznie od wielokątnych pęknięć na wysychającym błocie.

Wiele wąwozów wykazuje obecność okrągłych kraterów, które wydają się występować w grupach wzdłuż linii wąwozu. New Horizons sfotografowała te same struktury na księżycu Plutona - Charonie.

Zdaniem badacza projektu New Horizons, Johna Moore'a, Kiedy patrzysz na tą równinę, widzisz rozległą, pozbawioną kraterów powierzchnię, z paroma dziwnymi historiami do opowiedzenia. Dodał, że jego pierwszą myślą było, że jedyne określenie powierzchni Plutona powinno brzmieć krajobraz trudny-do-wyjaśnienia.

Teoria Elektrycznego Wszechświata dostarcza odmiennej teorii na temat tych formacji, jak również wielu innych obserwacji, które można było zobaczyć na najwcześniejszych zdjęciach Plutona. Wąwozy okazują się być kanałami wysoko energetycznych wyładowań elektrycznych.

Inne struktury znalezione na Plutonie, zdumiały zespół New Horizons, gdyż były kompletnym zaskoczeniem.

Osoby znające Elektryczny Wszechświat dziwią się zaskoczeniu zespołu New Horizons, gdyż formacje te są zgodne z tym, co widać na innych skalnych planetach.

Przyjrzyjmy się innym formacjom, odkrytym na Plutonie:

• Powierzchnia Plutona jest czerwona, podobna w wyglądzie do marsjańskiej.
• Tombaugh Reggio, nazwany tak przez zespół, jest charakterystycznym obszarem w kształcie serca, o płaskiej powierzchni pokrytej wąwozami. Inne fotografie obszaru pokazują grupy wzgórz, otoczonych płaskim terenem. Część równiny pokrywają kopce. Dalsze dane powinny pomóc określić ich rozmiar i kształt.
• Do płaskiej równiny na południowej półkuli przylegają góry o wysokości jedenastu tysięcy stóp (przeszło 3000 metrów).
• Naukowcy teoretyzują, że [góry te] składają się z leżącego na skale lodu wodnego, wyniesionego tektonicznie z lodowego jądra. Zaskakujące wyniosłości na tak małym ciele implikuje, że jest to strukturalnie stały lód na skale, pokryty lodem azotowym, naniesionym przez wiatr.
• Ciemne smugo, ciągnące się na szereg mil, wydają się badaczom rozniesionym wiatrem pyłem, lub dowodem na aktywność gejzerów w przeszłości.
• W obrębie Tombaugh Reggio ma miejsce duża koncentracja tlenku węgla, jakiej nie ma na całej reszcie planety. Wszędzie są osady z azotu i lodu metanowego.
• Kraterów jest mało, a niektóre miejsca są ich niemal pozbawione, co skłania badaczy Plutona do wniosku, że Pluton uformował się w ostatnich 100 milionów lat. Ponieważ Pluton nie znajduje się dostatecznie blisko innego dużego ciała, którego pływy powodowałyby aktywność tektoniczną, uważa się obecnie, że był niegdyś gorący i aktywny w niedawnej przeszłości, na skutek wewnœtrznych naprężeń.
• Pluton posiada atmosferę sięgającą tysiące mil w przestrzeń kosmiczną. Analiza spektrograficzna wskazuje na miksturę azotu i węglowodorów, zamknięto między molekularnym azotem w górnej atmosferze i węglowodorami przy powierzchni.
• Pluton posiada warkocz ze zjonizowanego azotu, ciągnący się z wiatrem słonecznym na 68 000 mil. Zespół New Horizons ustalił, że warkocz jest wynikiem wydmuchiwania przez wiatr słoneczny atmosfery Plutona z prędkością nawet 500 ton na godzinę. Jest to znacznie energetyczniejsze, niż cokolwiek, czego się spodziewano. Warkocz Marsa niesie 1 tonę jego atmosfery na godzinę, mimo jego bliskości do Słońca.

Pluton posiada pięć księżyców: Charona, Hydrę, Niksa, Cerbera i Styks. Największy z nich, Charon, również został sfotografowany przez kamerę LORRI, ukazując podobne wąwozy, równiny i góry. Znaczącymi formacjami są:

• Duża, czarna plama, nazwana przez zespół Mordorem, okazuje się być cienką powłoką, otoczoną przez czerwonawy pierścień.
• Serie koryt i klifów, rozciągających się na sześć tysięcy mil.
• Wielokątowe kształty.
• Rozległe, gładkie obszary bez kraterów.
• Długi, liniowy kanion, o głębokości ustalonej na sześć mil.
• Inny kanion, głęboki na trzy mile.
• Brak pokrytej gęsto kraterami powierzchni, jakiej się spodziewano.

Zespół New Horizons oraz NASA wykonali spektakularną pracę, otrzymując te dane. Kamera CCD LORRI dostarcza dane o szerokim zakresie szczegółów w niezwykle dużej rozdzielczości.

Niemniej jednak odkrycia są cokolwiek zaskakujące dla zespołu. Jak wyraził się John Moore z zespołu badawczego, Są to wczesne dni analizy po spotkaniu. Wciąż zajmujemy się, że tak powiem, najdzikszymi hipotezami. Bardzo dobrze wiemy, że przeskoczenie do wniosków wiąże się z wysokim niebezpieczeństwem.

Niestety, już przeskoczyli do wniosków, próbując wyjaśnić formacje na Plutonie przy pomocy standardowego modelu. Chcąc uzyskać odpowiedzi, zespół New Horizons mósiałby chcieć poszerzyć swoje horyzonty nieco bardziej. Wówczas odkryliby wyjaśnienia - a nawet demonstracje laboratoryjne - dostarczone przez teorię Elektrycznego Wszechświata - gdyby odważyli spojrzeć.

W miarę, gdy nadchodzą nowe dane i zdjęcia, spodziewamy się większej ilości podobieństw do formacji na Marsie czy naszym Księżycu, natomiast niewielu pasujących do standardowego modelu.

Więcej informacji o Plutonie można zobaczyć w filmiku, opublikowanym przez Wala Thornhilla 24 lipca 2015: New Horizons Update: Pluto and Planetary Origins| Space News

Andrew Hall jest inżynierem i pisarzem, który spędził trzydzieści lat w przemyśle energetycznym. Można się z nim skontaktować poprzez hallad1257@gmail.com lub https://andrewdhall.wordpress.com/.

---

Andrew Hall

Opublikowane 24 lipca 2015 przez sschirott

Przetłumaczono z New Horizons Examines Pluto

Przetłumaczył Łukasz Buczyński