Eta Carinae

Źródło: NASA, HST, WFPC2, J. Hester (ASU)

16 lipca 2004

Gwiazda Eta Carinae nagle stała się drugą pod względem jasności w latach 1837-1856. Potem zanikła i stała się niewidoczna. W 1940 jej jasność zaczęła rosnąć i stała się znów widoczna gołym okiem.

Astronomowie spodziewali się zobaczyć resztki po eksplozji gwiazdy - mały, jasny rdzeń w środku i chmurę rozszerzającego się gazu. Jednak kiedy Kosmiczny Teleskop Hubble'a zwrócił ku niej swoje oko, astronomowie ujrzeli chmurę w kształcie klepsydry, wielką na niemal rok świetlny. (Ponieważ nie jest to gwiazda, to chmura nosi nazwę Eta Carinae. Gwiazda, która powinna być w centrum, jest zasłonięta przez chmurę.) Dwa obłoki uciekają od centralnego dysku z prędkością ponad miliona km na godz. Chmura jest najbardziej świecącym obiektem w naszej galaktyce. Wydziela milion razy więcej energii niż nasze Słońce, głównie w podczerwieni, ale również w rentgenie.

co znajduje się w środku, jest tajemnicą, ponieważ jest zasłonięte. Tradycyjne źródła energii gwiazdowej - grawitacyjny kolaps i fuzja nuklearna - nie mogą odpowiadać za gorącą na trzy miliony stopni chmurę tak daleko od gwiazdy centralnej.

Aczkolwiek, w 1968 roku, dr Charles Bruce z UK Electrical Research Association wysunął propozycję, że mgławice planetarne, takie jak Eta Carinae, są wyładowaniami elektrycznymi. Ponieważ wyładowanie jest częścią galaktycznego prądu, dostarczającego moc do gwiazd, mgławica przyjmie charakterystyczny dwubiegunowy kształt wzdłuż osi prądu, z toroidem wokół równika. W przypadku Eta Carinae, większość mocy jest przechwytywanej przez otaczający pył. Ten efekt "elektrycznego pieca" wyjaśnia zarówno ogromne temperatury z dala od gwiazdy, jak i zanikające promieniowanie. Nadejście takiego kosmicznego pioruna ukazałoby się jako oświetlający galaktykę błysk, jak to miało miejsce w XIX wieku.

Redaktorzy wykonawczy: David Talbott, Wallace Thornhill

Menadżer: Amy Acheson

Redaktorzy pomocniczy: Mel Acheson, Michael Armstrong, Dwardu Cardona, Ev Cochrane, Walter Radtke, C.J. Ransom, Don Scott, Rens van der Sluijs, Ian Tresman

Webmaster: Michael Armstrong

Link do oryginału: http://www.thunderbolts.info/tpod/2004/arch/040716eta-carinae.htm