Obwód gromady Virgo

4 październik 2005

Nowe techniki, pozwalające dostrzec wątłe struktury pomiędzy galaktykami w gromadzie Virgo, potwierdzają istnienie międzygalaktycznych obwodów plazmowych.

Zdjęcie słabej poświaty pomiędzy galaktykami gromady Virgo opublikowano niedawno z następującym podpisem:

„Astronomowie z Case Western Reserve University zarejestrowali najgłębszy szerokokątny obraz po raz pierwszy ujawniający bezpośrednio szeroką, złożoną sieć "między gromadowego światła gwiazd" - prawie 1000 razy słabszego od nocnego nieba - wypełniającą przestrzeń pomiędzy galaktykami w gromadzie. Owe rzeki, pióropusze i kokony, tworzące to niezwykle słabe światło, zbudowane są z gwiazd wyekstrachowanych z galaktyk podczas ich zderzeń wewnątrz gromady. Służą za "archeologiczny zapis" brutalnego życia gromad galaktyk.”

Astronomowie plazmowi od razu rozpoznali w tych "strumieniach", "pióropuszach" i "kokonach" prądy Birkelanda i powłoki plazmowe. Zdjęcie jest bezpośrednim potwierdzeniem obwodów międzygalaktycznych, łączących galaktyki, jak to przewidzieli plazmowi kosmologowie.

W Elektrycznym Wszechświecie, owa świecąca plazma nie jest "oderwanymi podczas kolizji gwiazdami", lecz rzadkim zgrupowaniem cząstek tworzących plazmę międzygalaktyczną. Siła elektromagnetyczna prądu Birkelanda maleje proporcjonalnie z odległością (a nie z jej kwadratem od ciała, jak to jest w przypadku grawitacji). Tym samy siły te mają silniejszy i dalszy wpływ: działają jak "kosmiczne odkurzacze", ściągając i koncentrując materię z ogromnych dystansów.

Efekt skurczu (reostrykcja) organizuje plazmę we włókno które działa jak "kabel zasilający". Ponieważ kable te się przyciągają, gdy są daleko, ale odpychają, gdy są blisko, przejawiają tendencję do spiralowania wokół siebie. Przy wystarczająco silnym oddziaływaniu, materia w kablach zostaje ściśnięta do postaci łuków, między którymi gromadzą się "misy" lub wybrzuszenia. To prowadzi do znanej postaci galaktyki spiralnej. Tak więc galaktyki są "ładowane" obwodami międzygalaktycznymi, podobnie do świateł ulicznych zasilanych przez sieć miejską.

Wariacje w takich czynnikach jak gęstość, temperatura lub układ pomiędzy kablami uruchamia powstawanie warstw podwójnych i powłok. Formacje te dzielą plazmę na obłoki lub komórki, wewnątrz których plazma ma tendencję to zachowywania tych samych właściwości. Komórki dzielą się później (fraktalnie) na mniejsze komórki, włókna wewnątrz nich. W pobliskich galaktykach widzimy te podziały jako gwiazdy i mgławice. Międzygalaktyczny prąd jest również podzielony na "węzły" jasnych punktów i gromad gwiezdnych.

Redaktorzy wykonawczy: David Talbott, Wallace Thornhill

Menedżer: Mel Acheson

Inni redaktorzy: Michael Armstrong, Dwardu Cardona, Ev Cochrane, C.J. Ransom, Don Scott, Rens van der Sluijs, Ian Tresman

Webmaster: Michael Armstrong

Link do oryginału: http://www.thunderbolts.info/tpod/2005/arch05/051004virgo.htm