Ten syntetyczny, perspektywiczny widok na Plutona, oparty o zdjęcia wysokiej rozdzielczości, pobrane z pojazdu NASA New Horizons, pokazują, co byśmy zobaczyli, będąc w około 1100 mil (1800 km) ponad obszarem równikowym Plutona, patrząc na północ ponad ciemnym, pokrytym kraterami obszarem, zwanym nieformalnie Regionem Cthulhu, ku jasnemu, gładkiemu regionowi, zwanemu Sputnik Planum. Całkowity rozmiar krajobrazu widocznego na zdjęciu wynosi 1100 mil (1800 km). Zostało ono zrobione, gdy New Horizons przeleciał obok Plutona 14 lipca 2015, w odległości 50 000 mil (80 000 km). Dzięki uprzejmości NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute
Nowe, bliskie zdjęcia Plutona, wykonane przez należący do NASA pojazd New Horizons, ujawniają oszałamiającą różnorodność powierzchni, która przez swój zasięg i złożoność przyprawiła naukowców o zawrót głowy.
Pluton ukazuje nam różnorodność form i złożoność procesów, które rywalizują ze wszystkim, co widzieliśmy w Układzie Słonecznym.
powiedział główny badacz misji New Horizons, Alan Stern, z Southwest Research Institute (SwRi) w Boulder, Colorado. Gdyby artysta namalował takiego Plutona przed przelotem, nazwałbym to przesadą. Ale tak tam na prawdę jest.
New Horizons rozpoczęła trwające rok ściąganie nowych zdjęć i innych danych podczas weekendu Dnia Pracy. Zdjęcia przekazane w ciągu poprzednich kilku dni zawierają ponad dwukrotność powierzchni Plutona, widzianej w wysokiej rozdzielczości nawet do 400 metrów (440 jardów) na piksel. Ujawniają one taką różnorodność struktur, jak możliwe wydmy, rzeki lodu azotowego, które najwyraźniej spływają z górskich regionów na równiny, a nawet sieci dolin, które mogły zostać wyrzeźbione przez materiał płynący po powierzchni Plutona. Widać również duże obszary z chaotycznie pogmatwanymi górami, przypominającymi krajobraz Europy, lodowego księżyca Jowisza.
Powierzchnia Plutona jest w każdym szczególe tak złożona, jak Marsa
powiedział Jeff Moore, lider zespołu New Horizonsa Geology, Geophysics and Imaging (GGI), w ramach należącego do NASA Ames Research Center w Moffett Field, California. Losowo przemieszane góry mogą być ogromnymi blokami twardego lodu wodnego, pływającego w rozległym, gęstszym i bardziej miękkim lodzie azotowym wewnątrz regionu zwanego nieformalnie Sputnik Planum.
Nowe zdjęcia pokazują również region o największej ilości kraterów, a więc najstarszy, który był już widziany przez New Horizons, zaraz obok najmłodszych, posiadających najmniej kraterów, lodowych równin. Może tam nawet być, między innymi, pole ciemnych, nawianych wydm.
Obserwacja wydm na Plutonie, jeśli to są wydmy, byłaby zupełnie nieprawdopodobna, ponieważ obecnie atmosfera Plutona jest bardzo cienka.
powiedział william B. NcKinnom, deputowany lider GGI z Washington University, St. Louis. Albo Pluton miał w przeszłości grubszą atmosferę, albo ma tu miejsce jakiś proces, z którego nie zdajemy sobie sprawy. To łamigłówka.
Odkrycia płynące z nowych zdjęć nie ograniczają się do powierzchni Plutona. Lepsze zdjęcia księżyców Plutona: Charona, Niksa i Hydry zostaną opublikowane w środę na stronie internetowej z surowymi obrazami z Long Range Reconnaissance Imager (LORRI). Pokazują one, że każdy księżyc jest unikalny, oraz że największy z nich, Charon, ma burzliwą przeszłość.
Zdjęcia przesłane w poprzednich dniach ujawniły również, że atmosferyczna mgiełka Plutona ma znacznie więcej warstw, niż sądzono, oraz, że tworzy ona efekt półmroku, oświetlający krajobraz na nocnej stronie blisko zachodu Słońca, czyniąc go widocznym dla kamer New Horizons.
Ten bonusowy widok zmierzchu jest wspaniałym podarunkiem od Plutona.
powiedział John spencer, deputowany lider z SwRI. Możemy teraz studiować geologię krajobrazu, którego nigdy nie spodziewaliśmy się ujrzeć.
Mozaika ze zdjęć wysokiej rozdzielczości, zrobionych Plutonowi, wysłana z pojazdu NASA - New Horizons, od 5 do 7 września 2015. Obraz zdominowany jest przez lodową równinę, zwaną nieformalnie Sputnik Planum, jasny, głaski obszar zajmujący centrum. Widać tu również ogromną różnorodność innych krajobrazów wokół. Najmniejsze widoczne struktury mają 0,5 mili (0,8 km), a mozaika obejmuje region o szerokości około 1000 mil (1600 km). Obraz powstał, gdy New Horizons mijał Plutona 14 lipca 2015 w odległości 50 000 mil (80 000 km). Dzięki uprzejmości NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute
W centrum tego obejmującego 300 mil (470 km) zdjęcia, zrobionego Plutonowi przez należący do NASA pojazd New Horizons, jest duży region chaotycznego, połamanego krajobrazu na północno zachodnim krańcu szerokiej, lodowej równiny, zwanej Sputnik Planum, widocznej z prawej. Najmniejsze widoczne struktury mają 0,5 mili (0,8 km). Zdjęcie wykonał New Horizons, mijając Plutona 14 lipca 2015 w odległości 50 000 mil (80 000 km).
Ten szeroki na 220 mil (35o km) widok Plutona z sondy New Horizons ilustruje niezwykłą różnorodność powierzchni na karłowatej planecie. Zdjęcie obejmuje ciemny, zbombardowany w starożytności krajobraz, jak również jasny, gładki i geologicznie młody; nagromadzenie gór oraz enigmatyczne, ciemne pole równoległych grzbietów, przypominających wyspy - ich pochodzenie jest kwestią dyskusji. Najmniejsze widoczne struktury mają 0,5 mili (0,8 km). Zdjęcie wykonała sonda New Horizons 14 lipca 2015, podczas przelotu obok Plutona w odległości 50 000 mil (80 000 km). Dzięki uprzejmości NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute
Oto zdjęcie największego księżyca Plutona - Charona, zrobione przez przez należący do NASA pojazd New Horizons, 10 godzn przed największym zbliżeniem do Plutona 14 lipca 2015, zrobione z odległości 290 000 mil (470 000 km), jest niedawno przesłaną na Ziemię wersją zdjęcia z 15 lipca, lecz o większej rozdzielczości. Charon, posiadający 750 mil (1200 km) średnicy, wykazuje zaskakująco złożoną historię geologiczną, w tym uskoki tektoniczne; spękane równiny na dole po lewej; szereg enigmatycznych gór otoczonych zagłębionym terenem po prawej; oraz silnie pokraterowane obszary w centrum oraz na górze po lewej. Na powierzchni Charona znajdują się również złożone, odbijające światło wzory, w tym ciemne i jasne promienie z kraterów, oraz rzucający się w oczy ciemny region na górze. Najmniejsze widzialne struktury mają 2,9 mili (4,6 km). Dzięki uprzejmości: NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute
To zdjęcie Plutona, przetworzone na dwa różne sposoby, pokazuje, w jaki sposób jasna, górna atmosfera Plutona, delikatnie oświetla jego nocną stronę tuż po zachodzie lub przed wschodem, pozwalając czułym kamerom New Horizons zobaczyć szczegóły obszarów nocnych, niewidocznych w przeciwnym razie. Wersja po prawej została mocno pojaśniona, aby wzmocnić słabe szczegóły chropowatej, zamglonej topografii za terminatorem Plutona, czyli linii oddzielającej dzień od nocy. Zdjęcie zostało zrobione przez New Horizons, gdy mijała ona Plutona 14 lipca 2015, w odległości 50 000 mil (80 000 km). Dzięki uprzejmości NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute
Dwie różne wersje zdjęcia zrobionego przez New Horizons Plutonowi od strony nocnej niemal 16 godzin od najbliższego podejścia, z odległości 480 mil (770 000 km) przy kącie fazowym równym 166°, przedstawiającego warstwy mgiełki atmosferycznej Plutona. Północny biegun Plutona jest na górze, a Słońce oświetla go z góry i z prawej. Zdjęcia te są znacznie lepszej jakości, niż cyfrowo skompresowane obrazy mgły Plutona, przesłane i opublikowane krótko po zbliżeniu 14 lipca. Pozwalają zobaczyć wiele nowych detali. Wersja z lewej przeszła tylko niewielką obróbkę, podczas, gdy prawa poddana została zabiegom uwydatniającym dużą liczbę dyskretnych warstw mgły w atmosferze. W wersji z lewej, widać słabe szczegóły powierzchni oświetlonej Słońcem na skraju dysku Plutona. Subtelne równoległe promienie w mgle mogą być promieniami zmierzchowymi - cieniami rzucanymi przez na mgłę przez topografię terenu, taką, jak góry; podobne do promieni np wystających zza góry, widywanych na Ziemi o zachodzie Słońca. Dzięki uprzejmości: NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute
Pojazd New Horizons jest obecnie ponad 3 miliardy mil (5 mld km) od Ziemi i ponad 43 miliony mil (69 mln km) za Plutonem. Pojazd czuje się dobrze i i wszystkie układy działają normalnie.
Można śledzić misję na http://www.nasa.gov/newhorizons oraz http://pluto.jhuapl.edu.
New Horizons jest częścią należącego do NASA programu New Frontiers, zarządzanego przez agencję Marshall Space Flight Center w Huntsville, Alabama. Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory w Laurel, Maryland, zaprojektowało, zbudowało i zarządza pojazdem New Horizons oraz zarządza jego misją dla Science Mission Directorate, NASA. SwRI przewodzi misji badawczej, ładunkiem, oraz planowaniem badań.
Ostatnio aktualizowano 10 lipca 2015.
Redaktor: Tricia Talbert
Przetłumaczono z: New Pluto Images from NASA’s New Horizons: It’s Complicated
Przetłumaczył: Łukasz Buczyński
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz